“Zoals door het gedicht dat mijn vriend Henk ooit maakte en dat geplaatst werd in de KK 1959-blz. 377. Dat ging dus over mij. We waren destijds vroeg in het jaar op De Beer (Rozenburg, onder R'dam) gaan staan. En het eerste coupletje (de lucht is blauw, enz) was eerder dat jaar spontaan ontstaan met een stel vrienden waar we mee op fietstocht gingen. De 4e regel was van Henk. Hij is allang overleden, maar het blijft voor mij uniek!” “De ballade is ooit na veel en dringende aandrang mijnerzijds door Henk naar de KK gestuurd. Eigenlijk was hij te bescheiden voor zoiets. Maar zeg nou zelf, dat was toch een kunststuk?”
Bij eerste lezing vond ik de ballade wel leuk, hier en daar een beetje kreupelrijm. Maar als je eenmaal het ijzeren ritme in de gaten hebt (4 lettergrepen per regel) is het inderdaad een prachtig werkje:
De storm op Beer
jaagt zand in mond
Ik knars op neer-
lands dierb’re grond
Ook zo leuk: In het 7e couplet is sprake van kippesnoep. Ik heb van Jasper ook de getypte versie van het ingezonden gedicht gezien. Daarin is sprake van kippe…. Zelfs die puntjes waren nog te schokkend voor de toenmalige lezers van de Kampeerkampioen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten