6e druk uit 1977
1e druk is van 1972
Kamperen in de eerste De Waard Albatros Junior, het model waarvan wij zelf een van de derde generatie hebben.
Zie ook het boek van Jan Wolkers, Groeten van Rottumerplaat. In 1971 Verbleven Jan Wolkers en Godfried Bomans om beurten een week op Rottumerplaat voor het radioprogramma Alleen op een eiland; dagboek van een eilandbewoner. Het concept: schrijver woont in totale afzondering op onbewoond eiland. De enige verbinding met de bewoonde wereld is een radioverbinding (met Willem Ruis).
Een vergelijking van de boeken: wat een verschil in beleving. Waar het mij als kampeerliefhebber in de eerste plaats om gaat is natuurlijk de allereerste Albatros Junior. Die komt er in beide boeken enigszins bekaaid af. Wolkers heeft het af en toe over die oranje puist die hij in de verte nog ziet staan. Bomans noteert dat de tent ondanks de storm blijft staan. En omdat zijn stoeltje scheef staat vindt hij het maar lastig dat het kuipzeil is vastgenaaid zodat hij er niks onder kan leggen. Geen woord over De Waard, nergens een lyrische opmerking over de prachtige vorm van de tent of iets dergelijks.
Of het er aan lag dat Bomans de hele week ziek was of niet, hij was niet gelukkig op het eiland. Lag wakker van de krijsende meeuwen en de wind, miste aanspraak en was steeds onhandig bezig (gooide steeds alles om in de tent). Bomans ziet natuur als de afstand tussen twee steden, en ziet zichzelf (in vergelijking met Wolkers) als een meneer die langs het strand wandelt. Weet nog net het verschil tussen een duif en een meeuw, en komt bij de planten niet verder dan geel, lijkend op een dotter.
Wolkers daarentegen heeft de tijd van zijn leven gehad. Is met niet in toom te houden energie bezig geweest. Heeft van wrakhout en ander spul van het strand een muur met een deur gemaakt, compleet met deurbel op batterijen en bordje “Jan Wolkers, 2 x bellen”. Heeft het gebroken pootje van een scholekster gespalkt en het beest verzorgd. Een jonge zeehond met een eind gasslang koffieroom in de slokdarm gevoerd (urenlang bezig geweest in een keet van rijkswaterstaat, op zijn buik door de zeehondendiarree schuivend om het beest gerust te stellen). Heeft de hele week in zijn blote kont rondgelopen, dit feit met de nodige wolkeriaanse plastische uitdrukkingen gelardeerd. Heeft een dode zeehond al jankend en kotsend opengesneden om te zien of zij zwanger was (ja dus, de baby was klaar om geboren te worden), en is elke dag teruggegaan om het rottingsproces te fotograferen. Weet alle vogels in soorten en ondersoorten te benoemen, idem de planten op het eiland. Heeft zijn voedselpakket niet aangeraakt omdat hij van de zee heeft geleefd, paling, garnalen, zeesla. En beschrijft natuurlijk tot in detail welke gevolgen dit heeft voor zijn ontlasting.
Vroeger (literatuurlijst!) las ik veel van Bomans. Van Wolkers ben ik geen fan. Maar in deze boekjes wint Wolkers het toch. Deze plaatjes zeggen veel over hun manier van “zijn” op het eiland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten